RAMSTRELED.

Achado nas profundidades das augas máis turbias.
Posúe unha cabeza humana,con un ollo e unha boca de espiñentos dentes,nela dous cairos que sobresalen  e que emprega para tomar a  temperatura da auga. Perfectamente colocados catro tentáculos,dous deles mais curtos que ao final adoptan forma de mans.Os dous de abaixo mais longos con pinchos como pugas ao longo de cada un dos cales que utiliza a modo de defensa se se ve ameazado. Os mesmos tentáculos,toman tamén a función de dúas pernas ,o que lle permite camiñar dentro,e fóra da auga. O comportamento deste ser depende do dia e a temperatura. Repudía aos humanos,ós que ataca ferozmente porque din que bebe sangue humana. Hai varias teorías sobre a súa orixe: uns din que descende de vampiros,outros simplemente que  de morcegos. Outros opinan que é froito dun alto nivel de radiación
.Ramstraled,ten distinción de sexos. Existen macho e femia de Ramstraled,o feminino de Ramstraled,sería entón, Rumstraleden. Isa sería a especie feminina. Rumstraleden é miuda de cores suaves,os cairos están colocados en posición invertida. Ramtraleden,a diferencia de Ramstraled góstalle danzar nas calidas augas dos ríos a altas horas da madrugada,só se alimenta de zumo de piña y de froitas tropicais.

 

Hallado en las profundidades de las aguas más turbias.

Posee una cabeza humana,con un ojo y una boca de espinosos dientes,en ella dos colmillos  que sobresalen  y que emplea para tomar la temperatura  del agua. Perfectamente colocados cuatro tentáculos,dos de ellos mas cortos que al final adoptan forma de mano. Los dos de abajo mas largos con pinchos como púas a lo largo de cada uno de los cuales que utiliza a modo de defensa si se ve amenazado. Los mismos tentáculos,toman también la función de dos piernas ,lo que le permite caminar dentro,y fuera del agua. El comportamiento de este ser depende del día y de la temperatura.  Repudía a los humanos,a los que ataca ferozmente porque dicen que bebe sangre humana. Hay varias teorías sobre su origen: unos dicen que desciende de vampiros,otros simplemente que  de murciélagos. Otros opinan que es fruto de un alto nivel de radiación. Ramstraled,tiene distinción de sexos. Existen macho y hembra de Ramstraled,el femenino de Ramstraled,sería entonces, Rumstraleden. Esa sería la especie femenina. Ramstraleden es pequeña de colores suaves,los colmillos  están colocados en posición invertida. Ramtraleden,a diferencia de Ramstraled le gusta  danzar en las calidas aguas de los ríos a altas horas de la madrugada,se alimenta de zumo de piña y de frutas tropicales.

Bestiario Medieval.

Un bestiario (ou bestiarum vocabulum) é un compendio de bestas.Fixéronse moi populares durante a Idade Media en forma de volúmenes ilustrados que describían animais, plantas ou motivos orgánicos da natureza. A historia natural e ilustración de cada un destes animais é xeralmente acompañada por unha lección de moral, que era a crenza de que o mundo foi literalmente creada por Deus, e, polo tanto, todos os seres vivos tiveron o seu papel nel. Por exemplo, o pelícano, que se cría ter aberto o seu peito para dar a luz as súas crías co propio sangue, foi, a través do seu sacrificio, unha representación viva de Xesús Cristo. O bestiario, entón, é tamén unha referencia para a linguaxe simbólica dos animais na literatura e na arte dos cristiáns occidentais.

Jorge Luís Borges en colaboración con Margarita Guerrero,

publicou un conocido bestiario, O libro dos seres imaxinarios.

Os ilustrados

Voltaire: "Traballo para lonxe de nós tres grandes males:. Tedio, vicio e necesidade"

Rousseau: "A falsidade ten infinitas combinacións, pero a verdade só ten unha forma de ser."

D'alambert: "A guerra é a arte de destruír os homes, a política é a arte de enganar."

Montisquieu: "Para ser verdadeiramente grande, ten que estar coa xente, e non por riba dela."

PROXECTO LENDO A MARES. "PEIXARIO" 4º C

O proxecto de biblioteca deste curso 2013-2014,chámase 'Lendo a mares'. Trátase dunha campaña de animación a lectura na que participan moitos departamentos didácticos do I.E.S Leliadoura. A nosa primeira contribución a este proxecto consiste en elaborar un "peixario" á maneira dos bestiarios medievais,inspirados na lectura en clase de El libro de los seres imaginarios de Borges.Neste proxecto traballaremos os textos expositivos e descritivos.Intentaremos elaborar unha especia de catálogo de montros mariños fantásticos que incluirán unha ilustración realizada na clase de Educación Plástica e visual e unha descripción que traballaremos na clase de Ámbito Sociolingüistico.Tamén escribiremos textos expositivos sobre os animais reais dos que partiremos para a creación dos nosos seres fantásticos.

Textos Argumentativos e Expositivos

El Texto expositivo

El texto expositivo tiene como objetivo informar y difundir conocimientos (enseñar finalidad pedagógica) sobre un tema. La intención informativa hace que en los textos predomine la función referencial..

Los textos expositivos pueden ser:

DIVULGATIVOS, es decir, textos que informan sobre un tema de interés. Van dirigidos a un amplio sector de público, pues no exigen un conocimientos previos sobre el tema de la exposición (apuntes, libros de texto, enciclopedias, exámenes,conferencias, coleccionables…)

ESPECIALIZADOS, es decir , textos que tienen un grado de dificultad alto, pues exigen conocimientos previos amplios sobre el tema en cuestión (informes, leyes, artículos de investigación científica…)

El texto argumentativo

El texto argumentativo tiene como objetivo expresar opiniones o rebatirlas con el fin de persuadir a un receptor. La finalidad del autor puede ser probar o demostrar una idea (o tesis), refutar la contraria o bien persuadir o disuadir al receptor sobre determinados comportamientos, hechos o ideas.

La argumentación, por importante que sea, no suele darse en estado puro, suele combinarse con la exposición. Mientras la exposición se limita a mostrar, la argumentación intenta demostrar, convencer o cambiar ideas. Por ello, en un texto argumentativo además de la función apelativa presente en el desarrollo de los argumentos, aparecela función referencial, en la parte en la que se expone la tesis.

La argumentación se utiliza en una amplia variedad de textos, especialmente en los científicos, filosóficos, en el ensayo, en la oratoria política y judicial, en los textos periodísticos de opinión y en algunos mensajes publicitarios. En la lengua oral, además de aparecer con frecuencia en la conversación cotidiana (aunque con poco rigor), es la forma dominante en los debates, coloquios o mesas redondas.

Goya

Francisco José de Goya y Lucientes, nado en Fuendetodos (Zaragoza) o 30 de marzo de 1746 e finado en Bordeaux (Francia) o 16 de abril de 1828, foi un pintor e gravador español. A súa obra abarca a pintura de cabalete e mural, o gravado e o debuxo. En todas estas facetas desenvolveu un estilo que inaugura o Romanticismo. A arte goiesca supón, así mesmo, o comezo da Pintura contemporánea, e é considerado o precursor das vangardas pictóricas do século XX.



Tras unha lenta aprendizaxe na súa terra natal, no ámbito estílistico do barroco tardío e as estampas devotas, viaxa a Italia en 1770, onde traba contacto co incipiente neoclasicismo, que adopta cando marcha a Madrid a mediados desa década, xunto cun pintoresquismo costumista rococó derivado do seu novo traballo como pintor de cartóns para os tapices da manufactura real de Santa Bárbara. O maxisterio nesta actividade e noutras relacionadas coa pintura de corte impoñíao Mengs, e o pintor español máis reputado era Francisco Bayeu, que foi cuñado de Goya.

Unha grave enfermidade da que adoece en 1793 lévao a achegarse a unha pintura máis creativa e orixinal, que expresa temáticas menos amables que os modelos que pintara para a decoración dos palacios reais. Unha serie de cadriños en folla de lata, ós que el mesmo denomina de capricho e invención, inician a fase madura da obra do artista e a transición cara a unha estética romántica.

Ademais, a súa obra reflicte o convulso período histórico no que vive, particularmente a Guerra da Independencia, da que a serie de estampas dos Desastres da guerra é case unha reportaxe moderna das atrocidades cometidas e compoñen unha visión exenta de heroísmo onde as vítimas son sempre os individuos de calquera clase e condición.

Gran popularidade ten a súa Maja desnuda, en parte favorecida pola polémica xerada en torno á identidade da bela retratada. De comezos do século XIX datan tamén outros retratos que emprende o camiño cara á nova arte burguesa. Ó final do conflito hispano-francés pinta dous grandes cadros a propósito dos sucesos do levantamento do dous de maio de 1808, que sentan un precedente tanto estético como temático para o cadro de historia, que non só comenta sucesos próximos á realidade que vive o artista, senón que acada unha mensaxe universal.

Pero a súa obra culminante é a serie de pinturas ó óleo sobre o muro seco con que decorou a súa casa de campo (a Quinta do Xordo), as Pinturas Negras. Nelas Goya anticipa a pintura contemporánea e os variados movementos de vangarda que marcarían o século XX.



Tras unha lenta aprendizaxe na súa terra natal, no ámbito estílistico do barroco tardío e as estampas devotas, viaxa a Italia en 1770, onde traba contacto co incipiente neoclasicismo, que adopta cando marcha a Madrid a mediados desa década, xunto cun pintoresquismo costumista rococó derivado do seu novo traballo como pintor de cartóns para os tapices da manufactura real de Santa Bárbara. O maxisterio nesta actividade e noutras relacionadas coa pintura de corte impoñíao Mengs, e o pintor español máis reputado era Francisco Bayeu, que foi cuñado de Goya.

Unha grave enfermidade da que adoece en 1793 lévao a achegarse a unha pintura máis creativa e orixinal, que expresa temáticas menos amables que os modelos que pintara para a decoración dos palacios reais. Unha serie de cadriños en folla de lata, ós que el mesmo denomina de capricho e invención, inician a fase madura da obra do artista e a transición cara a unha estética romántica.

Ademais, a súa obra reflicte o convulso período histórico no que vive, particularmente a Guerra da Independencia, da que a serie de estampas dos Desastres da guerra é case unha reportaxe moderna das atrocidades cometidas e compoñen unha visión exenta de heroísmo onde as vítimas son sempre os individuos de calquera clase e condición.

Tipología Textual

SOCIAIS. A REVOLUCIÓN FRANCESA

Ola k ase

Hola ¿Qué tal?
Bienvenid@ al maravilloso blog de los sabiondos de 4ºC del IES Leliadoura.Esperamos que este año sea el último curso aquí, de manera que este blog será nuestro cuaderno de bitácora del curso 2013/2014.
En este blog encontrarás un poco de todo: textos en gallego, textos en castellano, textos del área de sociales, trabajos de investigación y en definitiva todas las experiencias que consideremos relevantes durante esta travesia.
Nuestro objetivo no es tanto llegar a Itaca (obtener el título de graduado) que también, sino disfrutar de este viaje y volvernos poco a poco mas sabiondos y felices.
:)

Cuando emprendas tu viaje a Itaca
pide que el camino sea largo,
lleno de aventuras, lleno de experiencias.
No temas a los lestrigones ni a los cíclopes
ni al colérico Poseidón,
seres tales jamás hallarás en tu camino,
si tu pensar es elevado, si selecta
es la emoción que toca tu espíritu y tu cuerpo.
Ni a los lestrigones ni a los cíclopes
ni al salvaje Poseidón encontrarás,
si no los llevas dentro de tu alma,
si no los yergue tu alma ante ti.

Pide que el camino sea largo.
Que muchas sean las mañanas de verano
en que llegues -¡con qué placer y alegría!-
a puertos nunca vistos antes.
Detente en los emporios de Fenicia
y hazte con hermosas mercancías,
nácar y coral, ámbar y ébano
y toda suerte de perfumes sensuales,
cuantos más abundantes perfumes sensuales puedas.
Ve a muchas ciudades egipcias
a aprender, a aprender de sus sabios.
Ten siempre a Itaca en tu mente.
Llegar allí es tu destino.
Mas no apresures nunca el viaje.
Mejor que dure muchos años
y atracar, viejo ya, en la isla,
enriquecido de cuanto ganaste en el camino
sin aguantar a que Itaca te enriquezca.
Itaca te brindó tan hermoso viaje.
Sin ella no habrías emprendido el camino.
Pero no tiene ya nada que darte.
Aunque la halles pobre, Itaca no te ha engañado.
Así, sabio como te has vuelto, con tanta experiencia,
entenderás ya qué significan las Itacas.